• Operational Deployment of Open Source SDN Technologies in the Communication Infrastructure
• What is Network Virtualization?
• SDN, History and introduction to some related technologies
• Differences between SDN and NFV technologies
• Use of SDN technology in communication infrastructure
• OpenFlow Protocol, Introduction and Recognition
• Understanding the concepts of Control Plan and Data Plan
• The need to deploy virtual switches in communication infrastructure and data centers
• Introduction to types of White Box equipment and how to use them in communication infrastructure
• Open vSwitch (OVS) setup workshop and introduction to some of its capabilities
• Introducing different types of open source SDN Controllers
• OpenDaylight installation workshop as SDN Controller
• Lower components of SDN Controller and concept of Southbound Interface
• Introduction and operational check of MD-SAL, YANGtools, NETCONF and some related plugins
• OpenDaylight configuration workshop as SDN Controller for OVS virtual switches
• Upper components of SDN Controller and concept of Northbound Interface
• The place of SDN technology in the Cloud Computing industry and the basics of coexistence with OpenStack

درباره شبکه های نرم افزار محور یا Software Defined Network بیشتر بدانیم:

شروع پروژه SDN از سال 1996 اتفاق افتاد و روز به روز پیشرفت کرد. SDN رویکرد جدیدی در شبکه های کامپیوتری است و امکان کنترل و مدیریت شبکه را با استفاده از نرم افزار های کاربردی فراهم می کند. برای اینکه بهتر با SDN آشنا شوید باید درک کنید که چه مشکلی در شبکه های سنتی وجود داشته و SDN چگونه این مشکل را حل کرده است.

تجهیزات شبکه به صورت کلی سه سطح عملکردی دارند که در ادامه با آن ها آشنا می شویم.

سطح Control Plane:

سطح کنترلی یا control plane مثل بخش مدیریتی تجهیزات شبکه است. مثلا جداول مسیریابی (Routing Table) یا پروتکل های مسیریابی در این سطح عملکردی هستند. به عبارتی مغز تجهیز شبکه که تصمیم می گیرد داده کاربر چگونه ارسال شود در این سطح عملکردی کار می کند.

سطح Data Plane:

سطحی که ترافیک یا دیتا کاربرها روی آن دریافت می شود سطح Data Plane گفته می شود. به عبارتی Data Plane سطحی است که برای فوروارد کردن ترافیک کاربرها استفاده می شود. در بعضی از کتاب ها از آن به عنوان Forwarding Plane نیز یاد شده است.

اگر بخواهیم مثالی بزنیم که این موضوع بهتر روشن شود، وقتی جداول مسیریابی یک روتر تکمیل شد، روتر فقط از یک سری اطلاعات خاص آن برای مسیریابی استفاده می کند. در بعضی از روتر ها نتایج جدول مسیریابی در جدولی به نام FIB کپی می شود و از آن جدول برای فوروارد بسته ها استفاده می گردد. این جدول در سطح Data Plane می باشد.

سطح مدیریت یا Management

پروتکل هایی در شبکه ها وجود دارد که با استفاده از آنها می توانیم شبکه خود را مدیریت کنیم. مثلا زمانی که با CLI به تجهیز شبکه متصل می شویم یا از پروتکل SNMP عملکردی در شبکه پیاده سازی می کنیم، عملا در حال کار کردن در این سطح هستیم.

دغدغه SDN چه بوده است؟

در شبکه های سنتی، تجهیزات شبکه در دو سطح کار می کردند. لایه کنترلی هوش محاسباتی را بر عهده داشت و سیاست هایی مثل ACL، QOS و ... را اعمال می کرد. وقتی بار محاسباتی بر روی تجهیز سخت افزاری ما باشد، باید دستگاه های قدرتمندی برای نرخ ترافیک بالا داشته باشیم تا توان محاسباتی لازم را داشته باشد. این همیشه یک مسئله بوده است. در شبکه های سنتی ارتباط بین سطح کنترلی و سطح دیتا، محلی یا local بوده است و این ارتباط محدود به همان تجهیز سخت افزاری است اما هدف SDN قطع این ارتباط است تا با مشکلاتی که در شبکه های سنتی بوجود می آمد برنخوریم. مزیت های SDN بسیار زیاد است که در ادامه به آن می پردازیم.

 SDN دقیقا چیست ؟

SDN در یک کلام، اتصال بین سطح کنترل و سطح داده را جدا می کند، به عبارتی این ارتباط را تفکیک می کند. بنابراین control plane که به تعبیری هوش یا مغز دستگاه شبکه است می تواند هر نقطه ای باشد. در واقع اتصال بین سطح کنترل و سطح داده توسط یک شبکه میانی شکل می گیرد.

مثلا اگر ما n تا تجهیز داشته باشیم، n تا هم سطح کنترل داریم که بر روی تمام آنها ممکن است محاسبات زیادی صورت گیرد. این محاسبات می تواند شامل انتخاب بهترین مسیر، تکمیل جداول و غیره باشد. حال ما سطح کنترل را از این n  دستگاه خارج می کنیم و بار محاسباتی را روی چند نقطه مرکزی محدود می گذاریم، این نقاط مرکزی همه آدرس ها را می شناسند و اطلاعات مورد نیاز را محاسبه می کنند و در اختیار تجهیزات داخل شبکه قرار می دهند. یعنی به جای اینکه n تا سطح کنترل داشته باشیم فقط تعداد محدودی سطح کنترل خواهیم داشت.

نقطه مرکزی که این وظیفه را بر عهده دارد، توسط یک کنترلر مدیریت می گردد که در ادامه نیز به آن خواهیم پرداخت.

کنترلر چیست؟

کنترلر در یک تعریف ساده برنامه ای است که  کنترل جریان (flow control) را در شبکه بهبود می بخشد و شبکه را کنترل می کند. این پلتفرم معمولا روی یک سرور اجرا می شود، حال محیط آن می تواند یک سرور فیزیکی باشد یا روی container اجرا شود و یا روی ماشین مجازی. این کنترلر از پروتکل هایی برای ارتباط با دستگاه های شبکه بهره می برد تا به آنها بگوید بسته های خود را به چه سمتی باید بفرستند. این پروتکل می تواند پروتکلی مثل openflow باشد که در ادامه این مقاله کامل تر به آن می پردازیم. این پروتکل ها به کنترلر این اجازه را می دهند که با شبکه ارتباط بگیرد و به آنها بگوید که چه کاری باید انجام دهند. Openflow درسال 2011 توسط ONF یا Open Networking Foundation خلق شد. کنترلر مثل هسته شبکه SDN است و هر گونه ارتباط بین برنامه ها و دستگاه های شبکه باید از طریق کنترلر انجام شود.  اصطلاحا ارتباط بین تجهیزات و کنترلر از طریق یک southbound API صورت می گیرد و ارتباط کنترلر با اپلیکیشن های شبکه از طریق Northbound API صورت می گیرد.

این کنترلر ترافیک را بر اساس سیاست هایی که اپراتور شبکه و ادمین دارد، هدایت می کند، در نتیجه تنظیمات دستی را برای دستگاه‌های شبکه به حداقل می‌رساند. یک مزیت بزرگ کنترلر این است که کنترلر مرکزی از تمام مسیرهای موجود در شبکه آگاه است و می تواند بسته ها را بر اساس سیاست های مشخص شده هدایت کند. کنترلر در شبکه می تواند به طور خودکار جریان های ترافیکی را تغییر دهد و اپراتورها و ادمین های شبکه را در مورد لینک های شلوغ مطلع کند.

سازمان ها باید بیش از یک کنترلر داشته باشند تا اگر برای یکی از آنها مشکلی بوجود آمد دیگری در دسترس باشد. اینکه فقط یک کنترلر داشته باشیم، اصطلاحا با مسئله مهم single point of failure رو به رو هستیم. عرف این است که سه کنترلر داشته باشیم تا در مواقع قطعی ارتباط با یک کنترلر شبکه به کار خود ادامه دهد.

ایمن سازی کنترلر هم مسئله مهمی است چون هر کسی که به این کنترلر دسترسی داشته باشد انگار به همه چیز در شبکه دسترسی دارد. این بدان معناست که اپراتورها و ادمین های شبکه باید سیاست‌های امنیتی و احراز هویت را ایجاد کنند تا اطمینان حاصل شود که فقط افراد تایید صلاحیت شده به کنترلر دسترسی دارند.

این کنترلر ها در شبکه دو نوع هستند. یا می توانید این کنترلر ها را از شرکت های اختصاصی مثل سیسکو، جونیپر و ... داشته باشید یا می توانید از کنترلر های متن باز استفاده کنید. گزینه های زیر آپشن های متن بازی هستند که می توانند به عنوان کنترلر در شبکه استفاده شوند.

• Floodlight
• OpenDaylight
• OpenContrail
• Open Networking Operating System

این پروژه ها متن باز هستند. Floodlight یکی از این پروژه هاست که درباره آن معرفی مختصری در ادامه خواهیم داشت. همان طور که پیشتر بیان شد OpenFlow یک استاندارد است که توسط ONF مدیریت می شود و پروتکلی را مشخص می‌کند که به وسیله آن یک کنترل‌کننده از راه دور می‌تواند رفتار دستگاه‌های شبکه را از طریق یک مجموعه دستورالعمل تغییر دهد. Floodlight برای کار با تعداد زیاد سوئیچ ها، روترها و سوئیچ های مجازی طراحی شده است.

یا مثلا پروژه opendaylight یا ODL یک پلتفرم است که برای شخصی سازی و خودکار سازی شبکه ها در هر وسعت و اندازه ای استفاده می شود. این پروژه  برخاسته از جنبش SDN، با تمرکز بر قابلیت برنامه ریزی شبکه می باشد.

OpenDaylight با بیش از هزار توسعه‌دهنده، پنجاه سازمان عضو و پشتیبانی از حدود 1 میلیارد عضو در سراسر جهان، به سرعت در حال توسعه ابزار یکپارچه برای استفاده در شبکه های SDN است.

مزیت SDN چیست و چرا جدا کردن ترافیک کنترلی و دیتا می تواند مفید باشد؟

مزیت های این روش را در طول دوره SDN دقیق تر متوجه می شوید اما سعی می کنیم به صورت کلی مزیت های آن را بیان نماییم.

1. کاهش هزینه:

 SDN نیاز به سرمایه گذاری های هنگفت ندارد و حتی می تواند هزینه سازمان ها را کاهش دهد. از آنجایی که SDN از لایه یک تا سه شبکه را پشتیبانی می کند، دیگر نیاز به تجهیزات گران قیمت در شبکه نیست حتی چند محصول SDN وجود دارد که رایگان است. به عبارت دیگر، استفاده از SDN در محیط سازمان ها می تواند به کاهش هزینه های خرید سخت افزار گران قیمت کمک کند.

2. توسعه پذیری:

 از آنجایی که SDN مبتنی بر راه حل های نرم افزاری است، خیلی از شرکت ها با استفاده از API ها آن را توسعه می دهند تا بر اساس نیاز خود قابلیت های آن را افزایش دهند. این کنترلر ها قابل برنامه نویسی هستند پس شما بر عکس شبکه های سنتی می توانید برای سازمان خود پروتکل های اختصاصی طراحی نمایید.

3. کاهش خطا:

 در شبکه های سنتی تجهیزات توسط کامندها و به صورت انفرادی مدیریت می شدند اما چون در SDN محاسبات توسط یک نقطه مرکزی و توسط نرم افزار انجام می شود، خطا کاهش می یابد.

4. پیکربندی راحت تر و سریع تر: مدیران شبکه اغلب مدیریت پیکربندی یک روتر فیزیکی را دشوار می‌دانند و زمانی که بیش از چند تجهیز فیزیکی نیاز به مدیریت داشته باشد، کار طاقت فرسا و خسته کننده خواهد بود. SDN با ارائه راه حل های متعدد مدیریت روترهای فیزیکی را ساده تر می کند.

5. مدیریت خودکار:

با حذف سطح کنترل از سخت افزار شبکه و اجرای آن به عنوان نرم افزار، کنترل کننده در یک جا به صورت متمرکز است و مدیریت خودکار شبکه را تسهیل می کند. در واقع کنترل کننده SDN به عنوان نوعی سیستم عامل (OS) برای شبکه عمل می کند.

6. مدیریت متمرکز و ساده تر:

 وقتی مغز و هوش دستگاه ها در یک نقطه مرکزی جمع می شود، مدیریت را آسان تر می کند. سیاست ها یا policy های مختلفی که می خواهیم برای شبکه اعمال کنیم، راحت تر قابل پیاده سازی است. طبیعتا مدیریت و اعمال سیاست ها بر روی 500 تا access point در یک نقطه مرکزی بسیار ساده تر از اعمال آنها به صورت انفرادی و تک به تک است.

API  چیست؟

API  که به عنوان رابط برنامه کاربردی شناخته می شود، برنامه ای است که به برقراری ارتباط باز بین روترهای موجود در شبکه و کنترل کننده ها کمک می کند.

دید انتزاعی SDN به چه معناست؟

یکی از مزایای SDN دید انتزاعی است که از شبکه می سازد. پیشتر بیان کردیم که می توانیم در شبکه های SDN پروتکل های اختصاصی خودمان را داشته باشیم و آنها را برای خودمان درست کنیم. حال می خواهیم این موضوعات را بیشتر باز کنیم و به آن بپردازیم.

فرض کنید شما یک برنامه نویس هستید و می خواهید یک بازی بنویسید. زمانی که دارید این برنامه را می نویسید دیگر به جزئیات سخت افزاری فکر نمی کنید. یعنی فکر نمی کنید که این برنامه روی لب تاپ DEL اجرا می شود یا ASUS چون می دانید چیزی به نام سیستم عامل وجود دارد که پیچیدگی های سخت افزاری را از دید شما پنهان می کند و این سیستم عامل یک لایه انتزاعی بین شما و سخت افزار است.

حال فرض کنید شما پروتکل اختصاصی را برای شبکه تان طراحی کرده اید و می خواهید آن را در شبکه پیاده سازی نمایید. خیلی سخت است که چنین کاری را بتوانید انجام دهید چرا که ما برند های مختلفی داریم و هر کدام از آنها API مشخصی برای این کار ندارند. در شبکه های سنتی چنین امکانی وجود ندارد چون که ما هیچ دسترسی به کد OS ای که برای آن برند خاص وجود دارد نداریم تا بتوانیم تغییری ایجاد کنیم. به همین دلیل در شبکه همیشه چالشی وجود داشته به نام برند. اینکه ما ممکن است در یک شبکه برندهای مختلفی داشته باشیم یک دردسر برای ما بوده است. بنابراین اگر می خواستیم در شبکه های سنتی پروتکلی را پیاده سازی کنیم باید تک به تک روی دستگاه ها تنظیمات لازم را انجام می دادیم.

ایده SDN دقیقا در همین نقطه به کمک ما آمد که با استفاده از آن می توانیم درگاهی به تجهیزات شبکه داشته باشیم و یک لایه انتزاعی بسازیم تا بتوانیم اپلیکیشن های خود را طراحی کنیم. این دقیقا واسطی است بین ما و تجهیزات شبکه. کنترلری که پیشتر به آن پرداختیم دقیقا نقش همین واسط را بازی می کند و با تجهیزات شبکه از طریق یک پروتکل استاندارد مثل OpenFlow یاNetconf  وSNMP   صحبت می کند. در واقع این پروتکل ها Open API می باشند که با استفاده از آنها پیچیدگی ها و تعدد سخت افزار های شبکه از دید ما پنهان می شود و ایده آن این است که مهم نیست که چه تجهیز یا OS  ای در شبکه استفاده می شود. پس حالا بهتر مفهوم Southbound API را درک می کنیم. این پروتکل ها کانفیگ های دستگاه ها را عوض نمی کنند مثلا کانفیگ OSPF را با تغییراتی که در SDN می دهید عوض نمی کند بلکه flow table ها را آپدیت می کند.

در سمت Northbound دو تا API داریم. اصطلاح northbound API از روی مدل شبکه های SDN نام گذاری شده است. در شبکه های SDN ارتباط بین کنترلر و اپلیکیشن را اینگونه نام گذاری کرده اند. یکی از آنها REST API و دیگری JAVA API است. با استفاده از آنها توسعه دهنده می تواند اقداماتی که می خواهد را پیاده سازی نماید. در حقیقت آن توسعه دهنده اپلیکیشن، دیگر نیازی ندارد که جزئیات سخت افزاری دستگاه های شبکه را بداند و این موضوع از دید او پنهان شده است.

پس در شبکه های SDN ای بالاترین سطح لایه اپلیکیشن و در سطح میانی لایه کنترلرها و در سطح زیرین لایه زیرساخت شبکه ما قرار دارد.

چالش های  SDN:

نگهداری و پیاده سازی شبکه های SDN نیاز به نیروی متخصص دارد تا بتواند چالش هایی که در این شبکه ها می تواند بوجود بیاید را تا حدی حل نماید. در دوره SDN با این چالش ها و راه حل های مورد نظر آشنا خواهید شد.

1. تاخیر : در شبکه های سنتی سطح کنترل بر روی خود دستگاه بود. حال که سطح کنترل بر روی نقطه دیگری از شبکه قرار دارد، چالش تاخیر بوجود می آید. یک مسئله این است که آیا این رفت و برگشت و تعامل بین کنترلر و دستگاه های شبکه به اندازه کافی سریع می باشد یا خیر. سرعت تعامل بین دستگاه های شبکه و کنترلر بستگی به منابع مجازی ما دارد. در صورت نیاز به سرعت بیشتر می توان منابع مجازی بیشتری را معرفی کرد. مجازی‌سازی منابع می‌تواند باعث تأخیر شود که راه حل هایی را باید برای آن ارائه داد اما در شبکه های سنتی چون سطح کنترل بر روی خود دستگاه بود دیگر مسئله تاخیر مطرح نبود.
2. تغییر کامل در شبکه : برای اینکه SDN در یک شبکه سنتی پیاده شود کل زیر ساخت باید عوض شود و نیازمند تنظیمات مجدد در شبکه می باشد. مهاجرت از شبکه های سنتی به SDN مسئله ای است که از لحاظ زمان و مالی هزینه بر می باشد.
3. آموزش : کارکنان آن سازمان باید آموزش های لازم را ببینند تا بتوانند تعاملات لازم را با این شبکه ها داشته باشند. ابزارهای مدیریتی جدید باید تهیه شود و همه باید برای استفاده از آن آموزش ببینند.

همین طور مسائل امنیتی که پیشتر هم ذکر شد از دغدغه هایی است که در شبکه های SDN وجود دارد.

SD-WAN

معمولا افرادی که در اوایل راه هستند برایشان سوال می شود که SDN چه فرقی با SD-WAN دارد. SD-WAN و SDN تفاوت ها و شباهت هایی دارند که در ادامه به آن می پردازیم. قبل از آن باید یادآوری کوچکی درباره فرق LAN با WAN داشته باشیم.

شبکه LAN در یک تعریف کلی گروهی از رایانه ها و دستگاه های شبکه است که معمولاً در یک ساختمان به یکدیگر متصل می شوند و اتصالات با سرعت بالا و نسبتاً ارزان می باشند اما WAN یک شبکه کامپیوتری مهم است که در یک منطقه جغرافیایی بزرگ پخش شده است. سیستم های شبکه WAN می تواند اتصال چندین LAN باشد. گستره جغرافیایی WAN به مراتب بیشتر از LAN است.

حال می توان راحت تر تفاوت این دو تکنولوژی را بیان نمود. هر دوی این فناوری ها از یک مفهوم سرچشمه می گیرند و آن هم کنترل شبکه با استفاده از نرم افزار است. بنابراین آنها چندین چیز مشترک دارند:

• در هر دو سطح داده و سطح کنترل از هم جدا می شوند : هر دو مشکلاتی که در شبکه های سنتی وجود داشت را با قرار دادن سطح کنترل در یک محیط نرم افزاری حل می کنند. پس از اینکه یک مدیر یک دستگاه را متصل می کند، می تواند جریان ترافیک در سراسر شبکه را از یک مکان متمرکز مدیریت کند.
• مجازی سازی : مجازی سازی نقطه مشترک هر دو فناوری است که دیدی از شبکه فیزیکی ایجاد می کند. با هر دو راه حل، کاربر می تواند شبکه را در این محیط مجازی مدیریت کند.
• امکان VNF یا Virtual Network Function : VNF پارامتر های خاص شبکه مانند تعادل بار و فایروال ها را مدیریت می کند. آنها را می توان در کنار هم قرار داد یا با هم ترکیب کرد تا یک محیط کاملا مجازی تولید کند و قدرت ادمین در شبکه را بالاتر ببرد. VNF می تواند این وابستگی به سخت افزار را از شبکه بگیرد و عملگر ها بر روی نرم افزار پیاده شوند.

تفاوت های مهمی هم بین این دو وجود دارد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

تفاوت اولیه و مهمی که وجود دارد، این است که SD-WAN راه حلی است که در یک شبکه با گستره جغرافیایی (WAN) ارائه می‌ شود که در آن چندین سایت به یکدیگر متصل می‌شوند. مثلا یک سازمان ممکن است 500 تا شعبه داشته باشد و این شعبات بر روی بستر WAN به هم متصل می گردد. از جهاتی انگار SDN را در WAN پیاده سازی کردیم اما بستر ها و نحوه پیاده سازی ها متفاوت است.

تفاوت مهم دیگر این است که SD-WAN به جای منابع داخلی توسط فروشنده ای که آن را ارائه می دهد اجرا می شود. به این معنا که SD-WAN ممکن است کار کمتری از مدیر شبکه بگیرد زیرا فروشنده و آن سازمانی که در بستر WAN می باشد، این سرویس را ارائه می دهد.

همچنین SD-WAN می تواند روی VPN هم سوار شود و با آن یکپارچه گردد بنابراین سازمانی که با VPN چندین مکان یا شعبه خود را به هم متصل کرده است، می تواند از SD-WAN برای پشتیبانی از VPN موجود خود نیز استفاده کند.

همان طور که احتمالا حدس زدید SDN آینده شبکه های کامپیوتری است. اگر مهندس زیرساخت یا شبکه هستید لازم است که دانش خود را بروز کنید و با نسل جدید شبکه های کامپیوتری آشنا شوید. اگر به این مبحث علاقه مندید لازم است از همین الان شروع کنید و با یکی دیگر مباحث جذاب دنیای شبکه آشنا شوید.

سوالات رایج به نحوه شرکت در دوره ها:

چه کسانی نیاز دارند این دوره را بگذرانند؟

این دوره مخصوص کسانی است که می خواهند دانش مدیریت و توسعه شبکه های نرم افزار محور را کسب نمایند و یا دانش شبکه خود را با تکنولوژی SDN ارتقا دهند.

برای شرکت در این دوره چه پیش نیازهایی باید داشته باشیم؟

دانش شبکه، لینوکس و آشنایی با Devnet و پایتون از نیازمندی های شرکت در این دوره تخصصی است.

با گذراندن این دوره در چه حوزه هایی می توانم وارد شوم؟

طراحی شبکه های مبتنی بر نرم افزار و مدرنیزه سازی شبکه های سنتی

دوره های خانه لینوکس حضوری هست یا آنلاین؟

دوره های خانه لینوکس هم به صورت آنلاین و هم به صورت حضوری برگزار می گردند که از هنگام شیوع بیماری کرونا اکثر دوره ها بصورت آنلاین و با کیفیت عالی برگزار می گردند. نحوه برگزاری هر دوره قبل از شروع دوره، در وبسایت مجموعه اعلام می گردد.

آیا امکان شرکت در دوره ها از خارج از ایران امکان پذیر هست؟

بله، امکان شرکت از هرجای دنیا در دوره های آنلاین خانه لینوکس وجود دارد.

سامانه آموزش آنلاین مجموعه چیست؟

سامانه آموزش آنلاین خانه لینوکس نرم افزارهای توسعه داده شده مبتنی بر پروژه متن باز bigbluebutton  Moodle +می باشد که بر روی بستر امن و قدرتمند لینوکس میزبانی شده است و هر امکانی که در سامانه های آموزش آنلاین رایج وجود دارد را در بالاترین کیفیت ارائه می دهد و همچنین یه انقلابی را از لحاظ کیفیت و قدرت استفاده از امکانات، در صنعت آموزش آنلاین بوجود آورده است.

آیا کیفیت دوره های آنلاین به اندازه دوره های حضوری هست؟

بی شک می توان گفت با توجه به سامانه نرم افزاری مورد استفاده در دوره های آنلاین آنیسا و میزبانی بر روی بستر لینوکس و پشتیبانی قدرتمند و وجود امکاناتی چون مشاهده ویدیوهای کلاس بعد از تشکیل کلاس و وجود همه نوع امکانات ارتباطی در بالاترین کیفیت، دوره های آنلاین کیفیتی کم از دوره های حضوری نداشته و معمولا با شرکت در دوره های آنلاین آنیسا، دشمنان دوره های آنلاین به طرفداران پروپاقرص این نوع از دوره های آموزشی تبدیل شده اند.

دوره ها به چه زبانی برگزار می گردند؟

دوره ها بصورت پیش فرض به زبان فارسی برگزار می گردند و درصورت نیاز می توان برخی دوره ها را بصورت خصوصی یا سازمانی به زبان انگلیسی برگزار کرد.

آیا می توانم همزمان در دو یا چند دوره آموزشی شرکت نماییم؟

در صورتی که یکی از این دوره ها آنلاین باشد، بله می توان. البته در صورت شرکت در دوره بصورت آفلاین، کسب مدرک به شرط قبولی در آزمون پایان دوره می باشد.

آیا امکان پرسش و پاسخ در کلاس آنلاین وجود دارد؟

بله شما در طول کلاس می توانید به صورت صوتی و یا تصویری، یا بصورت چت و حتی با به اشتراک گذاری تصویر صفحه کامپیوترتان در سامانهLMS ، به راحتی سوالات خود را بپرسید و استاد محترم مشکلات شما را در طول دوره به بهترین نحو حل می نماید.

آیا مدرس دوره تجربه عملیاتی مناسبی در حوزه مربوطه دارد؟

بله، مدرسان مجموعه آنیسا متخصصین و مدرسین برتر و مرجع حوزه تخصصی که آموزش می دهند با تجربه بالا در محیط ها کاری و عملیاتی هستند و غیر از دانش، بینش و تجربه را بصورت کاملا عملیاتی به دانشجویان منتقل می نمایند. قابل ذکر است که دوره های خانه لینوکس در بالاترین سطح علمی و عملی در دنیا ارائه می گردد.

آیا می توانیم قبل از شرکت در دوره تعیین سطح و مشاوره داشته باشیم؟

بله شما می توانید با تماس با مجموعه و مشاوره کاملا صادقانه و رایگان به منظور جلوگیری از طوفان مغزی در انتخاب مسیر، مشاوره و تعیین سطح شوید.

امکان شرکت در کلاس ها بصورت آفلاین وجود دارد؟

شما باید دوره های مجازی (آنلاین) را ثبت نام نمایید، اما می توانید با توجه به وجود مشغله کاری، یا اختلاف ساعت محل زندگی تان، دوره را در طول زمان برگزاری بصورت آفلاین ملاحظه بفرمایید. البته در صورت شرکت در دوره بصورت آفلاین، کسب مدرک منوط به قبولی در آزمون پایان دوره است.

ساعت برگزاری دوره ها به چه صورت است؟

معمولا زمان برگزاری دوره های در طول هفته، در بعد از ظهر ها و دوره های آخر هفته صبح ها و یا بعد از ظهر ها می باشند. لطفا برای اطلاع دقیق از ساعت برگزاری هر دوره به تقویم آموزشی مراجعه فرمایید.

آیا تعداد ساعت دوره های حضوری و آنلاین با یکدیگر متفاوت است؟

خیر، کاملا یکسان است.

سوالات رایج آزمون ها و مدارک:

آیا پس از دوره مدرک معتبر دریافت می کنم یا باید در آزمون های بین المللی شرکت کنم؟

پس از شرکت در هر دوره، در صورت اجرای تمرینات دوره و قبولی در آزمون های دوره، مدرک فناوران آنیسا - خانه لینوکس برای شما صادر می گردد که به دلیل سطح دانش کسب شده توسط دانشجویان، در اکثر شرکت های بزرگ دنیا از اعتبار بالایی برخوردار است. در حوزه لینوکس، در صورت نیاز، دانشجویان می توانند جداگانه در آزمون های بین المللی موسسه LPI شرکت نمایند و پس از قبولی مدرک موسسه LPI را اخذ نمایند.

آیا مدرک خانه لینوکس قابل ترجمه هست؟

مدرک خانه لینوکس به زبان انگلیسی صادر می گردد و نیازی به ترجمه در هنگام پروسه مهاجرت یا همکاری با شرکت های خارجی نیست.

آیا می توانم بدون شرکت در دوره آموزشی در آزمون بین المللی شرکت کنم؟

بله، در صورت آمادگی برای شرکت در آزمون های بین المللی لینوکس، این امکان وجود دارد.

آزمون های بین المللی به چه زبانی برگزار می شوند؟

این آزمون ها در ایران به زبان انگلیسی برگزار می گردند.

چگونه داوطلبان میتوانند صحت مدارک خود را به کارفرمایان اثبات کنند؟

کارفرمایان می توانند جهت آگاهی از وضعیت گواهینامه شما، با ارائه شماره سریال مدرک موسسه در وبسایت موسسه، مدارک خانه لینوکس را استعلام نمایند.

آزمون پایان دوره به چه صورت است؟

این آزمون به صورت آنلاین در سامانه LMS مجموعه برگزار می گردد. اجرای تمارین کلاسی و تاییدیه مدرس جهت صدور مدرک نیاز است.

سوالات عمومی:

آیا من می توانم ویدیوی دوره را ضبط کنم؟

خیر، به منظور حفظ حق مالکیت معنوی موسسه (البته با لطف و حمایت دانش پژوهان محترم خانه لینوکس)، دوره های آنلاین توسط موسسه ضبط می گردند و تا دو ماه در دسترس کامل دانشجو برای تمرین و یادآوری در سامانه آموزش مجازی در دسترس هستند اما ضبط و انتشار ویدیوهای کلاس توسط دانشجو غیر قانونی است.

چه نیازمندی های سخت افزاری برای برگزاری این کلاس به صورت آنلاین نیاز هست؟

داشتن یک سیستم با حدود 30 گیگ هارد خالی و حداقل 8 گیگ مموری و حداقل cpu در سطح core i3 نیازمندی شرکت در این دوره هست. در دوره های حضوری مجموعه به هر دانشجو یک سیستم مجزا تخصیص داده می شود. دسترسی به اینترنت نیز برای کلاس های آنلاین، نیاز است.

آیا من پشتیبانی رو در طول دوره دارم؟

بله شما در طول دوره پشتیبانی مجموعه و مدرس را دارید.

آیا امکان پیشنهاد کار از سمت موسسه به دانشجویان وجود دارد؟

بله، بدین منظور موسسه همواره آگهی های شغلی سازمان های همکار را در شبکه های اجتماعی منتشر می کند و با کسب دانش و تخصص، دانشجویان توانسته اند در بهترین شرکت ها و سازمان های داخلی و خارجی جمله Dell، Cisco، MTN، Amazon و حتی NASA مشغول به کار شوند.

آیا کلاس را می توانم به صورت خصوصی و یا اختصاصی برای سازمان برگزار کنم؟

بله امکان شرکت بصورت دوره خصوصی یا سفارشی شده برای سازمانها وجود دارد.

آیا مسیر آموزشی مشخصی برای ادامه کسب تخصص وجود دارد؟

بله، حرفه ای ترین مسیر آموزش نتیجه سال ها تجربه و آموزش حرفه ای در صنعت و همچنین نتیجه اتاق فکر اساتید آنیسا بصورت یک Roadmap جامع در حوزه های مدیریت سیستم های لینوکس، توسعه نرم افزار، DevOps، IOT، Data Science، شبکه و DevNet و همچنین زیرساخت به دانشجویان ارائه می گردد.

تا چه مدت به دوره دسترسی دارم؟

در دوره های آنلاین، تا دو ماه پس از اتمام دوره، ویدیوهای دوره قابل بازدید در سامانه آموزش آنلاین است.

سوالات رایج ثبت نام و پرداخت:

آیا امکان پرداخت هزینه دوره بصورت اقساط وجود دارد؟

بله خوشبختانه، این امکان وجود دارد.

آیا تخفیفی برای شرکت در دوره ها وجود دارد؟

بله تخفیفات دائمی چون تخفیف گروهی، دوره های همزمان، تخفیف معرفی و تخفیفات مناسبتی وجود دارد.

گروه سنی مخاطب دوره ها چیست؟

مخاطب دوره های تخصصی آنیسا معمولا جوانان و بزرگسالان متخصص هستند اما دوره های مجزایی برای رده سنی نوجوانان و کودکان وجود دارد.

چگونه می توانم برای شرکت در دوره ثبت نام کنم؟

کافی است برای شروع در قسمت پیش ثبت نام، پیش ثبت نام را انجام داده و منتظر تماس همکاران ما باشید که در اسرع وقت و در ساعات اداری با شما تماس خواهند گرفت و شما را در ادامه پروسه ثبت نام همراهی می نمایند.

آیا رعایت پیش نیاز ها واجب است؟

بله، رعایت پیش نیاز های رسمی دوره بسیار مهم هستند، و عملا بدون رعایت آنها امکان بهره وری از دوره وجود ندارد.

من دانش آموزم آیا می توانم در دوره ها شرکت کنم؟

بله، با مشاوره و سنجش دانش شما در حوزه IT امکان شرکت در دوره مناسب سن و دانش شما وجود دارد.